ကုသိုလ္ျပဳက ေကာင္းက ်ဳိးရ
တစ္ရံခါဝယ္ ဗာရာဏသီျပည္၌ မိသားစုေျခာက္ေယာက္ အတူေနထိုင္လ ်က္ ႐ွိၾက၏။ ဖခင္၊ မိခင္၊ သမီး၊ သား၊ ေခၽြးမႏွင့္ အိမ္ေဖၚတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ဖခင္သည္ က ်န္ငါးဦးတို႔အား ဒါနျပဳရန္၊ သီလေဆာက္တည္ရန္ႏွင့္ ေသျခင္းကို ေအာက္ေမ့ ၾကရန္ ဩဝါဒေပးထားသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အလားတူျပဳလုပ္၏။ ဘုရား မပြင့္ ေသးသျဖင့္ ဝိပႆ နာကိုမူ မသိၾက။ တစ္ေန႔တြင္ သားအဖႏွစ္ဦး လယ္
ဆင္း လုပ္ခိုက္ သားမွာ ေျမြကိုက္ခံရ၍ ေသဆုံးေလသည္။ မိသားစုအားလုံး
စုံညီ အေလာင္းကို မီး႐ႈိ႔ကာ ျပာအက ်ကို ေစာင့္ရင္း သံေဝဂ ယူေနၾကသည္။
ေသဆုံး ၿပီးေနာက္ သားမွာ နတ္ျပည္၌ သိၾကားမင္း သြားျဖစ္သည္။ လူအသြင္ ဖန္ဆင္း၍ မိသားစုမ ်ားကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံ၏။
သိၾကား
ဘာကိုမီး႐ိႈ ့ေနၾကတာပါလဲ။ဖခင္
လူေသလို ့မီး႐ိႈ ့ေနတာပါ။သိၾကား
လူေသတယ္ဆိုျပီး လုံးဝမ ်က္နာမပ ်က္ၾကပါလား။ သားေကာင္ဖခင္
သတ္ျပီး မီး႐ိႈ ့တယ္ဆိုရင္ ကၽြႏ္ုပ္စားဖို ့ နည္းနည္းမွ ်ပါ။
သားေကာင္မဟုတ္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္ရဲ ့သားပါ။သိၾကား
ဆိုးသြမ္းသူမို႔ မ ်က္ရည္မက ် ၾကတာလား။ဖခင္
အလြန္လိမၼာတဲ့သားပါ။ အေရခြံေဟာင္းကို စြန္႔ပစ္သြားတဲ့ေျမြလို ကၽြႏ္ုပ္ရဲ ့သား ဟာ သူ႔ကံအေလ်ာက္ ဘဝသစ္ကို ေရာက္သြားပါျပီ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ငိုေနလည္း သူမသိ၊ အက ် ဳိးမ႐ွိလို ့မ ်က္ရည္မက ်ပါ။သိၾကား
မိခင္ျဖစ္တဲ့ အသင္ကေကာ ဘာေၾကာင့္မ ်က္ရည္မက ်တာလဲ။မိခင္
ကၽြႏု္ပ္တို႔မိသားစုထဲမွာ လာျဖစ္ပါလို႔ မေခၚဘဲနဲ ့သူလာပါတယ္။ မႏွင္ဘဲနဲ႔လည္း ထြက္ခြါသြားျပန္ပါတယ္။ လာခ ်င္ရာလာ ျပန္ခ ်င္ ရာျပန္တဲ့ သူအတြက္ ငိုေနလို႔ ဘာအက ် ဳိးမွမ႐ွိပါ။ သူကလည္းဘာမွ သိမွာမဟုတ္ ေတာ့ပါ။သိၾကား
အစ္ကိုတစ္ေယာက္လုံးေသတာ ညီမက ဘာေၾကာင့္ မ ်က္ရည္မက ် တာလဲ။ညီမ
အလြန္အားကိုးရတဲ့ အစ္ကိုပါ။ ဒါေပမယ့္ တမ္းတငိုေၾကြးလိုက္ရင္ ကိုယ္ပဲေခါင္းခဲျပီး ႏံုးခ ်ိသြားမွာပါ။ ရန္သူ႐ွိခဲ့ရင္လည္း ဒီလိုကၽြႏု္ပ္ ဆင္းရဲပင္ပန္းတာျမင္ရင္ ေက ်နပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ငိုေၾကြးေန
တာေတြ ့တဲ့ ေဆြမ ် ဳိးေတြက ်ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကမွာပါ။ အစ္ကိုက ျပန္ လည္းမလာ၊ သိလည္းသိမွာ မဟုတ္ပါ။
သိၾကား
ဇနီးျဖစ္ပါလ ်က္ မ ်က္ရည္မက ်တာ အံ့ဩစရာပဲ။ဇနီး
မိုးေပၚက လကို အသိဉာဏ္မ႐ွိတဲ့ ကေလးကသာ ယူခိုင္းမွာျဖစ္ ပါတယ္။ အသိဉာဏ္႐ွိသူအေနနဲ႔ ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ သူအတြက္ ငိုေနလို ့အက ် ဳိး မ႐ွိပါ။သိၾကား
သင္အိမ္ေဖၚသူငယ္မကေကာ ဘာေၾကာင့္မငိုတာလဲ။အိမ္ေဖၚ
ကြဲသြားတဲ့ အိုးဟာ ျပန္ေကာင္းလာစရာ အေၾကာင္းမ႐ွိပါ။
ေသသြားတဲ့ သူဟာလည္း ျပန္လာမွာမဟုတ္သလို ငိုတာ
လည္း သိမွာမဟုတ္ပါ။ အက ် ဳိးမွမ႐ွိတာ ဘာေၾကာင့္
ငိုရမွာလဲ။
သိၾကား
ေကာင္းပါျပီ။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ေသလြန္သြားတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။စာကိုး။ နရပတိ၊ ဦး။ အသက္ေသေသာ္လည္း မ ်က္ရည္မက ်စတမ္း တရားေတာ္။
ခုသိၾကားမင္း စည္းစိမ္ကို ခံစားေနရပါျပီ။ ေကာင္းမႈျပဳျခင္းဟာ အက ် ဳိးမ ်ားေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ ့ျဖစ္တဲ့အတြက္ နဂိုက ်င့္ျမဲ
တရားမ ်ားကို ဆက္လက္ က ်င့္ၾကံ ၾကဖို ့ မွာၾကားလိုပါတယ္။
Posted by ေအးဆက္
No comments:
Post a Comment