ေမတၱာစြမ္းပကား
ေ႐ွးအခါက ဗာရာဏသီျပည္၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဃဋမင္းသည္ တရားႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္စိုးစံကာ ေန၏။ ျပစ္မႈက်ဴ းလြန္သျဖင့္ တိုင္းျပည္ မွ ႏွင္ထုတ္ခံရေသာ အမတ္တစ္ဦးသည္ သာဝတၳိျပည့္႐ွင္ ဓကၤမင္းထံ သြားေရာက္ခစားသည္။ ထီးနန္းျပိဳင္ျဖစ္ေသာ ဗာရာဏသီျပည္ကို သိမ္းပိုက္ရန္ အၾကံ ျပဳသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် မေသေစလိုသည့္ ဃဋမင္းသည္ ခ်ီတက္လာေသာ ဓကၤမင္းအား အသာတၾကည္ပင္ ႏိုင္ငံကို ေပးအပ္ လိုက္သည္။ ဃဋမင္း ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံရ၏။ တိုင္းေရးျပည္မႈ ကိစၥမွ အနားရကာ ေအးခ်မ္းစြာ ဘာဝနာပြါးခြင့္ ရသျဖင့္ ဓကၤမင္းအား
ေက်းဇူးတင္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ဟု ႏွလုံးသြင္းလ်က္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို မျပတ္တမ္း ပြါးမ်ားလ်က္သာ ေနေတာ့သည္။ ဓကၤမင္းမွာမူ မခံရပ္ႏိုင္
ေအာင္ တစ္ကိုယ္လုံး ပူေလာင္ကာ အိပ္စားမရျဖင့္ အလြန္ပင္ပန္း ညိွဳးႏြမ္းေနေလသည္။ ဃဋမင္း အေျခအေနကို သိလို၍ သြားေရာက္
ေတြ႔ဆုံသည္။
ဓကၤမင္း
တစ္ပါးေသာ သူေတြဟာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရရင္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈဃဋမင္း
ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ ညိွဳးႏြမ္းပိန္ခ်ံဳး တတ္ၾကပါတယ္။ သင္က
ေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ျခင္း အလ်င္းမ႐ွိပါ။ မ်က္ႏွာမွာလဲ
လျပည့္ဝန္းလို ၾကည္လင္ဝင္းပေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
ကၽြႏု္ပ္ဟာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ ခံေနရေပမယ့္ သင့္အားျဖစ္ေစ၊ အမတ္အားျဖစ္ေစ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ် အာဃာတမထားပါ။ ေအးေအးလူလူ ေမတၱာပြားခြင့္ ရတဲ့အတြက္ သင္တို႔အား
ေက်းဇူးပင္ တင္မိပါတယ္။
ဓကၤမင္း
ကၽြႏု္ပ္ကား သူေတာ္ေကာင္းအား ျပစ္မွားမိပါျပီ။ ကာမဂုဏ္ စည္းစိမ္ေတြ ခံစားေနရေပမယ့္ မေပ်ာ္ပိုက္ဘဲ ပူေလာင္လို႔ သာ ေနရပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္အား ေမတၱာထားကာ ခ်မ္းသာစြာဃဋမင္းသည္ ထီးနန္းကို ျပန္လည္ရ႐ွိေသာ္လည္း မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ့ သျဖင့္ မွဴ းမတ္မ်ားအား တိုင္းျပည္ကို လႊဲအပ္ကာ ေတာထြက္ေတာ္မူ ခဲ့၏။ ရေသ့ဝတ္ကာ ျဗဟၼဝိဟာရတရားေလးပါးကို အစဥ္ပြားမ်ားသျဖင့္ စ်ာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားရေလသည္။ ေသလြန္ေသာ္ ျဗဟၼာျပည္သို႔ လားရ၏။ ဤသည္မွာ ေမတၱာစြမ္း ပကားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
ေနတတ္ေအာင္ ညႊန္ျပေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္လို ့
မဆုံးပါ။ က်ဴးလြန္မိသမွ်ကို ခြင့္လႊတ္ဖိုု ့႐ွိခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္။ သင့္ရဲ ့ ႏိုင္ငံနဲ ့ထီးနန္းကို ဒီကေန ့မွာပဲ ျပန္လည္အပ္ႏွံ
ပါရေစေတာ့။
စာကိုး။ ဇဝန၊ အ႐ွင္ (ေမတၱာ႐ွင္)။ ေမတၱာအစြမ္း အံ့မခန္း။
Posted by ေအးဆက္
No comments:
Post a Comment