Wednesday, April 3, 2013

ဓမၼသုတ (၁၉)


တဏွာကိုခြါ
မီးသည္ အေကာင္းအဆိုးမခြဲ မည္သည္ကိုမဆို ႐ိႈ ့ၿမွဳိက္တတ္ သည္။
ေရသည္ အဆိုးအေကာင္း မည္သည္ကိုမဆို သန္႔စင္ေအာင္
ေဆး
ေၾကာတတ္သည္။
ေျမၾကီးမွာ ၄င္းအေပၚသို ့ ခ်လိုရာခ် ေကာင္း မေကာင္းအကုန္ လက္ခံတတ္သည္။
ေလသည္ အနံ႔ေကာင္း အနံ႔ဆိုးမေရြး အကုန္တိုက္ခ်ပစ္တတ္
သည္။

မိုးေကာင္းကင္ႀကီးသည္ မည္သည့္ေနရာႏွင့္မွ်မထိ အားလုံးကို တညီတည္း အုပ္မိုးထားတတ္သည္။
ေကာင္းဆိုး အာ႐ုံဟူသမွ်တို႔ အေပၚတြင္ ေလ ေျမ ေရ မီး
ေကာင္း
ကင္ၾကီး (ဝါေယာ၊ ပထဝီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ အာကာ
သ) တို႔ က်င့္သုံးသကဲ့သို ့မိမိတို႔သည္လည္း တဏွာ မကပ္ၿငိ
ေအာင္
ေနတတ္ၾကရမည္။ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ သာယာျခင္း ကင္း ၾကရမည္။
<ဦးသုမဂၤလ၏ 'မျငိေစႏွင့္ တရားေတာ္'>
တဏွာေက်ာ့ကြင္း
ငွက္မုဆိုး ေထာင္ထားေသာ ေက်ာ့ကြင္းတြင္ မိေနသည့္ ငွက္ ကဲ့သို ့တဏွာေက်ာ့ကြင္း၌ မိေနသူသည္ မည္သည့္အခါမွ် မလြတ္ႏိုင္ေခ်။
<ဒါက္တာအ႐ွင္ ေဆကိႏၵ၏ 'တန္ဖိုးသိမွ တန္ဖိုးရွိတယ္ တရားေတာ္'>
တဏွာႏွင့္ အဝိဇၨာ
ႏြားသည္ ႏြားသတ္သမားအား သခင္လို ခ်စ္ခင္ေနလွ်င္ အဆုံး
တြင္
ေသရမည္မွာ မလြဲေပ။
လူတို႔သည္လည္း ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ကို အဝိဇၨာေၾကာင့္ မသိ သျဖင့္ တဏွာႏွင့္ ခင္ၾကျပီး အေသဆိုးႏွင့္ ေသၾကရသည္။
<ဦးဝိမလ၏ 'ရန္သူႏွစ္ေယာက္ကို အေသသတ္နည္း တရားေတာ္'>
တဏွာေလာဘ
ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ အဆင့္ဆင့္မွ ေရမ်ားသည္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာ အတြင္းသို ့မည္မွ်ပင္ စီးဝင္သြားေသာ္လည္း ျပည့္ လွ်ံသြားသည္ဟူ၍ မရွိေပ။
မီးထဲသို႔ ထည့္သမွ် ေလာင္စာသည္ အလုံးစုံ ေလာင္ကၽြမ္း သြားေလ့ရွိသည္။
ထို႔အတူ၊ မည္မွ်ျဖည့္သည္ျဖစ္ေစ အလို မျပည့္ႏိုင္သည္မွာ တဏွာေလာဘျဖစ္သည္။
<ဒါက္တာအ႐ွင္ ပညိႆ      ရ၏ 'အက်ဥ္းခ်ဳပ္တရားေလးပါး တရားေတာ္'>
Posted by ေအးဆက္

No comments:

Post a Comment