Sunday, September 1, 2013

ဓမၼသာကစၧာ (၁၄)

မရဏဿတိ
အခါတစ္ပါးတြင္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား မရဏဿ
တိ ပြါးမ်ားမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေမးျမန္းေတာ္မူရာ ရဟန္းေတာ္႐ွစ္ပါးက မိမိ
တို႔ ပြါးမ်ားပုံကို အသီးသီးေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။
 

ဘုရား 
ရဟန္းတို ့၊ သင္တို႔သည္ မရဏဿတိကို ပြါးမ်ားၾကပါ၏ေလာ။
ရဟန္းမ်ား 
ပြါးမ်ားၾကပါသည္ဘုရား။
ဘုရား 
အဘယ္သို႔ ပြါးမ်ားၾကေလသလဲ။
ရဟန္း-၁  
မိမိသည္ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္အတြင္းမွာ ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ဘုရား။
ရဟန္း-၂ 
မိမိသည္တစ္ေန႔ေက်ာ္လြန္လွ်င္ ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟုပြါးမ်ား
ေၾကာင္းပါဘုရား။
ရဟန္း-၃ 
မိမိသည္ ေနာက္ေန႔တစ္ဝက္မွ်ၾကာလွ်င္ ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ဘုရား။
ရဟန္း-၄ 
မိမိသည္ ဆြမ္းတစ္နပ္စားမွ်ေလာက္ ၾကာေသာ္ ေသဆုံးႏိုင္
သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ဘုရား။
ရဟန္း-၅ 
မိမိသည္ ဆြမ္းတစ္ဝက္စားစာမွ်ေသာ အခ်ိန္အတြင္း ေသဆုံး
ႏိုင္
သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ ဘုရား။
ရဟန္း-၆ 
မိမိသည္ ဆြမ္းေလးငါးလုတ္စားျပီးပါက ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ဘုရား။
ရဟန္း-၇ 
မိမိသည္ ဆြမ္းတစ္လုတ္စားျပီးလွ်င္ ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟု ပြါးမ်ားပါသည္ဘုရား။
ရဟန္း-၈ 
မိမိသည္ ထြက္သက္ဝင္သက္ တစ္႐ွဴ  တစ္႐ႈိက္ တစ္စုံအျပီး၌
ေသဆုံးႏိုင္သည္ဟု ပြါးမ်ား ပါသည္ဘုရား။
ဘုရား 
သင္တို႔၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ဆိုပါမူ၊ ေ႐ွ ့ရဟန္းေျခာက္ပါး
သည္ မရဏဿတိကို ေႏွးေကြးစြာ ပြါးမ်ားသည္ဟု ဆိုရမည္။
ေနာက္ ရဟန္းႏွစ္ပါးကား လ်င္ျမန္စြာ ပြါးမ်ားသည္ မည္ေပ၏။ တိုးလ်က္ အားထုတ္ၾကကုန္ေလာ့။
ရဟန္းမ်ား 
မွန္လွပါအ႐ွင္ျမတ္ဘုရား။ သာဓု သာဓု သာဓု
က်မ္းကိုး။   ။ပညာဝရ၊ အ႐ွင္ (ဓမၼဒူတ၊ သိမ္ဇရပ္)။ ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရျခင္း တရားေတာ္။
 

Posted by ေအးဆက္

No comments:

Post a Comment