အေနခက္၍ အေသပ်က္သည္
လူတို႔သည္ အသက္႐ွင္ကာ ေနရပါလည္း အခက္ေတြ႔လ်က္ ႐ွိၾကသည္။ အဘယ္သို႔နည္း။
အဖိုးမထိုက္ေသာ ကိေလသာသည္ အခြါရခက္သည္။လူတို႔ေသၾကသည့္အခါ အေကာင္းမ႐ွိ ပ်က္စီးရ၏။ အဘယ္သို႔နည္း။
မထင္႐ွားေသာ ၾကိဳးဆယ္စင္း (သံေယာဇဥ္ ၁ဝ ပါး) သည္ အေျဖရခက္သည္။
အခိုးမထြက္ေသာ ရာဂမီး (၁၁)မီးသည္ အျငိမ္းရခက္သည္။
မေဝးေသာ နိဗၺာန္ခရီးသည္ အသြားရခက္သည္။
အ႐ွင္မ႐ွိေသာဥစၥာ (သဒၶါ၊ သီလ၊ သုတ၊ စာဂ၊ ပညာ၊ ဟိရီ၊ ၾသတၱပၸ စေသာ သူေတာ္ေကာင္း တရားခုနစ္ပါး) သည္ အ႐ွာရခက္သည္။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေသာ ေယာက်္ား အဖြားရခက္သည္။
ဥစၥာပစၥည္း မည္မွ်ခ်မ္းသာေစ မြဲ၍ ေသရပါမည္။စာကိုး။ ပ႑ဝ၊ ဦး (စတုဘုမၼိကငွက္တြင္းဆရာေတာ္)။ ေနလွ်င္ ၆ခ်က္၊ ေသလွ်င္ ၆ခ်က္။
ခြန္အား မည္မွ်ၾကီးမားေစ အားကုန္၍ ေသရပါမည္။
အစားအစာေကာင္း မည္မွ်စားႏိုင္ေစ ငတ္၍ ေသရပါမည္။
စကားေျပာ မည္မွ်ေကာင္းေစ အ ၍ ေသရပါမည္။
နတ္မမီ လူမမွ် လွပေစ အ႐ုပ္ဆိုး၍ ေသရပါမည္။
စုံမက္ခ်စ္ခင္သူ မည္မွ်မ်ားေစ အမုန္းခံ၍ ေသရပါမည္။
Posted by ေအးဆက္
No comments:
Post a Comment